Yine oldu. Yine o his, yine o tutum, yine o güç, neden? Niye? — Sorgulamak, yaptığım en sık şeylerden birisi. İçimi yiyip bitiriyor. Bunu yapmaktan kendimi alıkoyamıyorum. Olmuyor. Soğuk rüzgarlar esiyor gibi sanki. Gecenin en karanlık saatlerinde, bu satırları yazarken üşüyor içim, karışıyor gözyaşlarımla. Sanki her düşünce aynı yerden, aynı yoldan geçiyor. Neden çabalıyorum bilmiyorum. Her defasında aynı şey oluyor. Kabusum oluyor artık.
